Przyglądam się obrazowi „Dobry Samarytanin” namalowanemu ponad 130 lat temu przez Van Gogha. Widzę człowieka, który z wysiłkiem stara się posadzić na konia półnagiego, bosego mężczyznę prawdopodobnie rannego w głowę. Wśród traw leży pusta, otwarta szkatuła i części garderoby. Droga

Jestem po lekturze książki Elizy Kąckiej „Wczoraj byłaś zła na zielono”. Erudycja autorki sprawia, że wstrzymuję oddech. Czytam zdania wydające się idealnie wyważone, wysmakowane. Składają się ze słów, które znam a jednak nie mam talentu, który pozwoliłby mi je w

Lubimy świętować albo zauważać różne rzeczy. To jedna z naszych naturalnych potrzeb. Zadbaliśmy o to wpisując różne święta do kalendarza. Mamy więc święta państwowe- jak święto flagi, konstytucji, niepodległości, święta religijne jak Boże Narodzenie czy Wielkanoc. Są też dni w

Coaching bywa indywidualny, ale może też być doświadczeniem grupowym. Lubię prowadzić warsztaty dla różnych osób, bo tu znajduję potwierdzenie mojego wewnętrznego przekonania, że jak dobrem się dzielimy to ono się mnoży. W zeszłym roku prowadziłam warsztaty dla seniorów. Razem odkrywaliśmy

Jak nabrałam życiowej pewności i stanęłam po swojej stronie to powiedziałam po raz pierwszy na głos: - nie lubię Sylwestra!!! Boże co to była za ulga! Wyzwoliłam się z przymusu dobrej zabawy, szukania adekwatnego ubrania, organizowania imprez albo sprawdzania kto,

Ostatnio natknęłam się na zdanie Jonathana Lockwooda Huie „ Wybacz innym nie dlatego, że zasługują na wybaczenia, ale dlatego, że ty zasługujesz na spokój.” To stwierdzenie przypomniało mi moją krętą drogę do odpuszczania innym.  Kiedyś w życiu wylądowałam w miejscu,

W księgarniach, w internecie, na warsztatach jest dużo cudownych stwierdzań, porad, inspirujących zdań. Uważamy, że jest to mądre, właściwe, błyskotliwe, czasami może odkrywcze. Ale poza przyznaniem racji, chwilowym zachwytem nie wpływa to na nasze życie. Nasz mózg nie programuje się

Jestem z natury nieśmiała. Nikt z moich znajomych ani przyjaciół nie będzie chciał potwierdzi tej tezy. Ale ja naprawdę jestem nieśmiała. Jak jestem w nowym dla siebie środowisku to będę cicho siedziała w kąciku i przyglądała się co robi reszta

Matką zostałam chcąc nie chcąc. Brzmi to dziwnie, ale dokładnie tak było. Bardzo chciałam urodzić moje własne dziecię jednak moje ciało stawiało stanowczy opór. Tak twardy był z niego przeciwnik, że pewnego razu powiedziałam nieparlamentarne „pierdolę, nie robię” i odpuściłam

Długi czas w moim życiu nie umiałam odpuszczać. Sobie. Bo innym jakoś mi się przeważnie udawało. Świat wokół mnie oczywiście się przyzwyczaił do tego, że mam wszystko pod kontrolą a jak nie mam to za chwilę będę miała. W pracy

Przeczytałam jakiś czas temu w czeluściach internetu- zaakceptuj siebie z miłością. Oto kolejna afirmacja trudna do zastosowania- pomyślałam. Jak tu siebie zaakceptować? I jeszcze do tego z miłością? Jakieś czary mary z mleka! Przeważnie się ledwo toleruję. Zgadzam się bez

Gdy uczyłam się coachingowo towarzyszyć ludziom w ich drodze do siebie to miałam w sobie zapał neofity i przekonanie, że moja wiedza pomoże tym osobom odkryć siebie. Tak bardzo im kibicowałam, że nie mogłam się doczekać, aby zobaczyć efekty ich

Gdy kończyłam studia, każdy pytał mnie: i co dalej? A ja przekornie odpowiadałam, że chciałabym wybrać się na emeryturę. Marzyłam o tym, żeby móc pracować, a nie musieć. Mieć zapewnione jakieś minimum, ubezpieczenie i robić w życiu różne rzeczy zawodowe

Kto z nas nie spotkał Mądralińskiego na swojej drodze życiowej? Kto nim nie bywał? Oczywiście Mądraliński może być kobietą, mężczyzną, osobą niebinarną, absolutnie każdym, ale jego zachowanie jest zawsze takie samo. Z radością nieproszony udziela wszelkich rad, wskazówek, instrukcji. Kocha

Potykaliśmy się o siebie w różnych miejscach. Wymienialiśmy spojrzenia, obdarowywaliśmy się uśmiechami, dyskretnie skłanialiśmy głowy w swoim kierunku. Zauważaliśmy się w parku, pod kinem, w sklepie, na przejściu dla pieszych. Nieznajomi z tej samej dzielnicy. I pewnie tak by to